Nazwa grupy to zasługa Nataszy Topor. „Żyjemy na podlaskiej ziemi, jesteśmy stąd, a Białka się z miastem kojarzy. Można też na to spojrzeć z innej strony – Białka to podstawa życia. Długo bez nich nie pożyjemy. Wydało mi się, że to będzie zabawna gra słów, która też dobrze brzmi.” Dobrze brzmią też teksty piosenek, które wymyśla Natasza. Artystka ma ogromną łatwość w posługiwaniu się słowem. Muzyki Białki nie da się z niczym porównać. Tworzy nową jakość i kawał dobrego materiału. Znajdzie się on na płycie “Czułe miejsca”.
Projekt powstaje w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku.
Skład zespołu:
Natasza Topor – wokalistka, autorka tekstów i muzyki,
Paweł Ambrożewicz grający na klawiszu,
Piotr Ignatowicz na gitarze basowej,
Krzysztof Ostasz na perkusji (znany m.in. z zespołu Sarakina)
Białka trafia doskonale w trwającą na naszej scenie modę na dobry, nie obrażający słuchacza avant-pop. W obrębie jednego numeru (“Łap mnie”) umieją z lekkością połączyć funkującą dance-punkową pulsację z free-jazzowymi wyimkami, nie tracąc przy tym potencjału przebojowości. Wyróżniający ich spośród podobnych zespołów kresowy vibe (“Czułe miejsca”), potrafią sprzedać w hip-hopowych podziałach rytmicznych, albo nagrać numer, który brzmi jak żywcem wyjęty z ambitniejszych rejonów rodzimej muzyki filmowej lat 60. i 70 (“Pierwszy krok w chmurach”). Do tego rozpoetyzowane, mocno charakterystyczne i śpiewane po polsku teksty wokalistki, Nataszy Topor. Wszystko to aż prosi się o stwierdzenie, że Podlasie zyskało właśnie swoją cegiełkę na dynamicznie rozwijającej się w naszym kraju scenie inteligentnego niekomercyjnego popu spod znaku Meli Koteluk, Lari Lu, czy… Bat for Lashes.
-Paweł Waliński
T-Mobile Muzyka, Interia.pl, Noise Magazine
Brak komentarzy
Bądź pierwszy i rozpocznij dyskusję.