Dyskusyjny Klub Filmowy „GAG” zaprasza na pokaz elektryzującego filmu “Dzieciństwo Wodza”, zdobywcę dwóch nagród na festiwalu w Wenecji, trzymający w napięciu z pięknymi zdjęciami i rewelacyjną oprawą muzyczną.
28.11.2016, godz. 18.00
kino Forum, bilet: 11 zł
Prelekcja przed filmem i moderowanie dyskusji po filmie – Maciej Białous
Dzieciństwo wodza / The Childhood of a Leader
Wielka Brytania/Węgry/Francja, 2015, 116 min
występują: Liam Cunningham, Berenice Bejo, Stacy Martin, Robert Pattinson oraz Toma Sweeta
Dramat fantastyczno-historyczny, napisany i wyreżyserowany przez Bradyego Corbeta (David z amerykańskiej wersji Funny Games Michaela Hanneke). Scenariusz, który napisał wraz ze swoją partnerką życiową Moną Fastvold, jest luźno oparty na noweli Jean-Paula Sartre’a o tym samym tytule oraz na powieści Mag Johna Fowlesa. Akcja toczy się tuż po I wojnie światowej w podparyskiej wsi, w domu amerykańskiego dyplomaty (John Cunningham, Gra o tron), który pracuje nad Traktatem Wersalskim, przez co rzadko bywa w domu. Jego żona (Bérénice Bejo, Artysta) to sfrustrowana kosmopolitka i konserwatywna protestantka w jednej osobie. Ich synek czuje się osamotniony – uwagę poświęca mu jedynie guwernantka, grana przez Stacy Martin (Nimfomanka). Wysokie IQ podszeptuje mu coraz bardziej radykalne formy buntu. Obserwujemy narodziny tytułowego dyktatora. W filmie występuje Robert Pattinson, który gra dwie role: przyjaciela domu, a następnie dorosłego dyktatora. Scenografia i dbałość o szczegóły przywołuje klimat dzieła Stanleya Kubricka: Barry Lyndon. Całości dopełnia nastrojowa muzyka jednego z najwybitniejszych twórców muzyki współczesnej: Scotta Walkera. Wraz zakończeniem I wojny światowej amerykański dyplomata udaje się do Francji, aby brać dział w negocjacjach Traktatu Wersalskiego. Jego żona i syn wprowadzają się w tym czasie do willi w podparyskiej wsi. Czy frustracja, niepokój, osamotnienie i psychicznie skomplikowane relacje w rodzinie mogą by tłem narodzin tytułowego dyktatora?
Dzieciństwo wodza to trzymająca w napięciu opowieść, która w psychodelicznym i pełnym grozy klimacie zadaje pytania o dyktaturę, totalitaryzm i o psychologię władzy. Atmosfera filmu jest podkreślona przez porywającą i mrożącą krew w żyłach muzykę Scotta Walkera. Film, przez swoją jakże aktualną zdolność jasnowidzenia jest jak lodowaty dotyk na szyi widza.
The Telegraph.
To film, który łapie za gardło. Efekt wzmaga orkiestrowa (orkiestra na 120 instrumentów, przyp. aut.), ścieżka dźwiękowa Scotta Walkera. Muzyka ma w sobie nutkę stłumionej, psychopatycznej furii.
The Guardian
Film pokazuje, jak podatny na wpływy chłopiec, poprzez napady wściekłości i próby sił z dorosłymi, stopniowo stacza się w otchłań socjopatii. W końcu, podczas drugiej wojny światowej, staje się toksycznym dowódcą, o cechach zarówno Hitlera, jak i Mussoliniego. (…) „Dzieciństwo wodza” to obraz mroczny i przerażający.
The Observer
Debiut reżyserski Brady Corbeta to fascynująca gra z umysłem widza. Młody aktor z pewnością wiele wyniósł ze współpracy z takimi europejskimi twórcami, jak Michael Haneke czy Lars von Trier. „Dzieciństwo wodza” to wyjątkowo udany debiut reżyserski. (…) Napisy początkowe zapowiadają grozę i przygotowują widzów na przerażającą historię dzieciństwa dorównującą „Maxowi” czy „Omenowi”. Corbet dopełnia obietnicy, choć robi to na swój własny, pełen niedomówień, narastająco hipnotyczny i zwiastujący udręczenie psychiczne sposób.
IndieWire
Niewątpliwie półmroczny urok Dzieciństwa wodza przywodzi na myśl ekspresjonistyczny styl Sokurowa (…) wraz ze swoją wizualną intymnością, delikatnością, która przyjmuje niepokojące odcienie.
The New York Times
Wyniosły, wytrącający z równowagi, ale bardzo znaczący debiut reżyserski Brady’ego Corbeta. Film z kamienną twarzą parodiuje wyświechtane biografie historyczne.
Variety
