Na scenie Famy pojawi się jeden z najciekawszych składów eksperymentalnych w kraju, którego działalność rozpięta jest pomiędzy muzyką, sztukami wizualnymi i teatrem! Ich album “The Multiverse” znalazł się na prestiżowej liście magazynu The Quietus podsumowującej najlepsze płyty 2017 roku!
Koncert: BNNT
10 marca 2018, godz. 20:30
Klub FAMA, ul. Legionowa 5
bilet: 15 zł – w kasie kina Forum i na www.bilety.bok.bialystok.pl
BNNT – tworzona przez Konrada Smoleńskiego i Daniela Szweda grupa artystyczna, która swoją aktywność uprawia gdzieś pomiędzy muzyką, sztukami wizualnymi, teatrem i działalnością wydawniczą. To zawieszenie pomiędzy różnymi formami wypowiedzi, często spotyka się z kłopotem przyswojenia przez odbiorcę przyzwyczajonego do szybkiego konsumowania rozpoznawalnych komunikatów. Wydaje się to jednak być jedną z podstawowych strategii grupy. Wystarczy przypomnieć ich dźwiękowe ataki przeprowadzane z platformy nagle pojawiającego się busa (SoundBombing), żeby zorientować się że konfrontacja z odbiorcą, a może raczej konfrontowanie odbiorcy z niespodziewaną treścią, jest częstą praktyką duetu.
Materiał na nową płytę powstawał w oparciu o podobne założenia. Nowe utwory które znajdują się na płycie “MULTI VERSE”, “sprawdzane” były na odbiorcach festiwali zorientowanych na muzyce post-tanecznej, a powstawały w oparciu o wielogodzinne improwizacje w przestrzeniach muzealnych i galeryjnych. Ten galeryjny sposób funkcjonowania zespołu, w którym muzycy starają się rozmyć do postaci elementu instalacji wizualno-dźwiękowej, wydaje się mieć duży wpływ na strukturę i brzmienie nowego materiału. Doświadczenia skupione na minimalnej aktywności muzyków budujących przestrzenne, otwarte kompozycje o dronowym charakterze – wzbogacone o puls i prostą wręcz plemienną rytmikę rodem ze scen klubowych – tworzą nową jakość w twórczości zespołu, znacząco odmienną od poprzedniej noise-rockowej płyty.
Nowy materiał wzbogacony gościnnym udziałem Stine Janvin Motland i Matsa Gustafssona, przecina kilka gatunków muzycznych, poszerzając ucho słuchacza ograniczane przyzwyczajeniami czy oczekiwaniami. Druga płyta zabiera odbiorcę na kosmiczną wycieczkę po tytułowych światach równoległych. Większość tytułów utworów z płyty, zaczerpniętych z tekstów Emila Ciorana, wydaje się boleśnie zderzać owo multiwersum ze skupieniem na samotności jednostki.
Ta jakże kontrastowa skala pojmowania świata ma swoje uzasadnienie w podejściu duetu do tworzenia muzyki, gdzie podstawowy zestaw perkusyjny i barytonowy pocisk strunowy, operują najprostszymi środkami jednocześnie starając się uzyskać złożone tekstury w ograniczeniach palety. Szczególnie mięsista i skondensowana gra perkusji zaskakuje swoją polirytmiczną taneczną energią, której puls podbija niski rejestr gitaro-pocisku. Całość dzięki zatopieniu w przestrzeni pogłosów i przydźwięków, oraz udziałowi gości, ukazuje nowe szamańskie oblicze tego eksperymentalnego duetu.
