Premiera koncertu pt: „JEDEN / WIELE” Podlaskie i języki jego świątyń.
Podlaskie. To tu prawosławie ma swoją świętą Świętą Górę Grabarkę. Tu znajdują się parafie staroobrzędowców, synagogi, czy katolickie sanktuaria w Różanymstoku, Krypnie czy Świętej Wodzie. Tu do dziś stoją stare, drewniane meczety (Bohoniki, Kruszyniany). Wiele związków wyznaniowych istnieje tu od wieków i określa specyficzny charakter tego regionu. Podlaskie jest jednym z najciekawszych kulturowo regionów w skali nie tylko Polski ale i Europy. To symboliczna granica między Wschodem i Zachodem.
Muzyka i Rytuał. Niektóre religie wytworzyły bogate tradycje muzyczne (wielogłosowe pieśni prawosławia czy klezmerskie skale śpiewów szabasowych), inne (tatarski islam) mają swoje tradycje w melodycznej recytacji świętej Księgi, jeszcze inne nagromadziły przez wieki różnorodne style muzyczne (katolicyzm: od śpiewów gregoriańskich poprzez muzykę klasyczną, po gospel). Koncert to połączenie tej bogatej mozaiki w jeden spójny, bliski rytuału, żywiołowy program. Należy się zatem spodziewać raczej muzyki pełnej energii, muzyki ekstatycznej i epifanicznej niż świątobliwych pień w dewocyjnym stylu.
Chwalba i języki. Wybór tekstów skoncentrowany jest na najbardziej radosnych i jasnych elementach poszczególnych religii, na ich aspektach afirmatywnych: formach chwalby, czci, na różnorodnych aktach wdzięczności i bezinteresownego uwielbienia. Muzykę dopełni tu mozaika języków sakralnych: m.in staro-cerkiewno-słowiański, łacina, arabski, hebrajski i polski.
Sacrum. Pejzaż religijności lokalnej ukaże się w kontekście najpiękniejszych pieśni sakralnych świata. Bo to właśnie muzyka jest językiem, który jest w stanie porozumieć ludzi ponad różnicami doktryn. Słychać w niej to, co często nie tak dobrze słyszalne w innych rodzajach muzyki. Uwydatnia się tu pierwiastek duchowy człowieka, emocje związane z najintymniejszymi aspektami życia wewnętrznego, a także najlepsze emocje wobec tego, co – w każdej religii na inny sposób – wyobrażone jest jako świat transcendentny. Lokalne i intymne spotyka się tu z tym, co uniwersalne. Muzyka sakralna jest w stanie namalować obraz duchowości danego regionu, to, co drzemie w jego głębi, co dla niektórych zapomniane, wyparte, zepchnięte na margines nowoczesnego świata. Dzięki muzyce religijnej można pokazać z jednej strony to, co związane z tradycją a z drugiej strony to, co pomimo współczesnej laicyzacji, wciąż w wielu przypadkach żywe w doświadczaniu współczesnego świata.
Karolina Cicha – głos, akordeon, bębny, klawisze, sampler, perkusjonalia
Elżbieta Rojek – głos, taniec, harmonium, diabelskie skrzypce, instrumentarium odpustowe
gościnnie: Bart Pałyga – instrumenty etniczne
Koncert powstał w ramach Stypendium Marszałka Województwa Podlaskiego.
KAROLINA CICHA – jest kompozytorką, wokalistką i multiinstrumentalistką – rozpoznawalną dzięki oryginalnej technice gry na kilku instrumentach jednocześnie. Jej droga twórcza rozpoczęła się od koncertów solowych i teatru „Gardzienice”. W 2009 roku Cicha zaczęła swą przygodę z muzyką rockową: Wraz z utworem „Miłość bez jutra” znalazła się na płycie GAJCY! wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Od tego debiutu – podążając coraz bardziej w kierunku muzyki tradycyjnej – wydała kilka płyt, m.in. „Wieloma językami” (2013) poświęconą językom mniejszości narodowych województwa podlaskiego; „Jidyszland” (2015) poświęconą twórczości poetów żydowskich tworzących w języku jidysz, czy ostatnio „Poland-Pakistan” (2016) – fusion z pieśniarzem quawwali Shafqatem Ali Khanem. Jest laureatką GRAND PRIX i Nagrody Publiczności na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia “Nowa Tradycja” a także Pierwszej Nagrody na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie czy Chansonsfestival w Kolonii. Ze swą muzyką odwiedziła kilkadziesiąt festiwali World Music w Europie, Azji i Ameryce. W 2015 roku wraz z Bartem Pałygą znalazła się w oficjalnej selekcji na WOMEX – największym festiwalu World Music na świecie.
ELŻBIETA ROJEK – aktorka, wokalistka i choreografka. Zaangażowana w różnorodne projekty teatralno-muzyczne. W teatrze odwołująca się do muzyczności; w muzyce poszukująca związku z ruchem i słowem. Jej przygoda z muzyką zaczęła się w autobusach wiozących ludowe grupy śpiewacze z okolic Chełma do Kazimierza Dolnego na Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych. Karierę wokalną zaczęła w zespole Orkiestra Św. Mikołaja, eksplorując łemkowską i huculską tradycję muzyczną. Kilkakrotnie powracała do Orkiestry jako wokalistka nagrywając płyty „O miłości przy grabieniu siana” oraz „Huculskie muzyki” – płytę uznaną za najlepszą płytę folkową 2006 roku w plebiscycie internautów – Witru@lne Gęśle oraz nagrodzoną trzecim miejscem w konkursie Polskiego Radia na Folkowy Fonogram Roku 2006. Przez wiele lat – czołowa aktorka Gardzienic. Współzałożycielka Stowarzyszenia Teatralnego Chorea. W muzycznych poszukiwaniach najbardziej blisko jej do muzyki etnicznej. Pozostała wierna zainteresowaniom muzyką tradycyjną ale nie boi się eksperymentów.
https://www.facebook.com/pages/Karolina-Cicha/286729828059263?ref=tn_tnmn
