Imponujący, legendarny już dziś spektakl plenerowy Teatru Ósmego Dnia – o ucieczce, poszukiwaniach i nadziei
Teatr Ósmego Dnia: Arka
29.05.2015, godz. 22.30, Rynek Kościuszki przy Archiwum Państwowym
W razie złej pogody (duże opady, burze) spektakl odbędzie się 30.05 o godz. 22:00
udział bezpłatny
czas trwania: 60′
Gdzieś, całkiem niedaleko, są miasta, a w nich domy, gdzie żyją ludzie, którzy – tak jak wszędzie – kochają się, tańczą, pracują, wychowują dzieci, kłócą się i płaczą. I nagle domy walą się pod bombami, miasta płoną, szwadrony morderców dobijają rannych, tropią kobiety i dzieci. Banjaluka, Sarajewo, Grozny… Masowe groby, błoto, głód, a potem bezdomność i pustka.
Ci, którzy musieli uciekać, by ratować życie swoich i najbliższych, szukają schronienia. Migrują, poszukują, wędrują po kolejnych krainach, by móc spocząć, zatrzymać się, żyć.
Ewa Wójciak: Ogrzewają dusze wspomnieniami duchowego czy etycznego, niebiańskiego czy geograficznego, prawdziwego czy urojonego domu. Jego symbolem w spektaklu jest wielki uskrzydlony statek – wielopoziomowa, ruchoma scena, kolejne wcielenia Arki Noego, która, gdy przymkniemy powieki, może przeobrazić się w łódź Eneasza, Mayflower czy skleconą z gumowych pontonów kubańską tratwę dryfująca ku wybrzeżom Florydy. Dla bohaterów spektaklu, wędrowców jest na przemian domem, gdzie ożywają wspomnienia, świątynią, gdzie każdy zwraca się do swego Boga, miejscem święta, tańca i radości.
„Teatr zdarza się, kiedy uda się udowodnić jakąś prawdę do tego stopnia, że ona jest nieomal fizycznie odczuwalna. Teatr to współuczestnictwo. Rzecz nie w tym, żeby się poczuć jak „wygnaniec” – to niemożliwe. Ale jakiś rodzaj bólu towarzyszył tego wieczoru i aktorom i widzom. Ten ból – w teatrze – może mieć oczyszczającą moc. Jak deszcz, który spada na suchą ziemię. Więc to teatr, czy deszcz? Dla mnie i deszcz był teatrem. Tego wieczoru, w tym miejscu i może już nigdy, nigdzie więcej.”
Ewa Obrębowska-Piasecka, Gazeta Wyborcza
„Wśród najlepszych, wyznaczających epokę spektakli, jest „Arka” polskiej grupy Ósmego Dnia, wizualne dzieło o diasporach, z centralnym obrazem Arki Noego. Oto wagabundzi, pielgrzymi, uchodźcy i emigranci zostali zaprezentowani w spektaklu, który posiada zapierającą dech siłę emocjonalną. Kreacja o wielkim formacie, lecz jednocześnie poetycko czysta i zagrana tak, że niełatwo o niej zapomnieć.”
Pedro Barea, EL CORREO ESPAÑOL (Bilbao)
scenariusz i reżyseria: zespół Teatru Ósmego Dnia
scenografia, światło: Jacek Chmaj
muzyka: Arnold Dąbrowski
kostiumy: zespół przy współpracy Izy Rudzkiej
obsada: Ewa Wójciak, Halina Chmielarz, Elżbieta Janicka-Jarosz, Karolina Pawełska, Adam Borowski, Marcin Głowiński, Tadeusz Janiszewski, Tomasz Jarosz, Jakub Kapral, Marcin Kęszycki, Przemysław Mosiężny, Andrzej Majos, Tomasz Michniewicz, Piotr Najrzał, Jacek Nowaczyk, Jakub Staśkowiak, Janusz Stolarski, Dominik Złotkowski, Wojciech Wiński
Zdjęcie w wydarzeniu: Tomasz Kizny
Brak komentarzy
Bądź pierwszy i rozpocznij dyskusję.